Ken je dat...opeens vind je de woorden die recht doen aan wat je bedoelt en je kritische stem valt stil. Dat had ik vandaag.
Ik maakte kennis met twee dames die zich hadden opgegeven voor 'TMA voor de Zorg' (een mooi initiatief waarbij zorgmedewerkers gratis een TMA analyse en een paar coachgesprekken konden aanvragen). In dat soort gesprekken komt altijd de vraag 'op welke dagen werk jij?'
Jarenlang kreeg ik het benauwd van die vraag en vandaag rolde het antwoord opeens logisch van mijn tong: "ik plan mijn uren flexibel in over alle 5 de dagen, want als ondernemer heb ik die vrijheid".
Ik ben geen echte ondernemer, daarvoor werk ik te weinig
De reden dat ik dat ik dat doe, deed opeens niet meer ter zake in mijn eigen kritische hoofd. Voor die ander heeft het dat nooit gedaan, maar in mijn eigen hoofd wel. Ik vond mezelf namelijk geen volwaardig ondernemer / loopbaancoach / professional en dat allemaal omdat ik mijn uren zorgvuldig inplan zodat ik mijn belastbaarheid niet overvraag. Eigenlijk heel goed, betrouwbaar en zorgvuldig van mij (zegt dat andere deel van mijn hoofd), maar mijn kritische kant was nog niet overtuigd. Vandaag wel, eindelijk!
Wanneer ben jij goed genoeg voor jezelf?
